Zirudela din don
Din don, din don
Il campen ad San Simon, il sunevan dì e nott,
il butevan zo il port, ma il port i gl’iaran ad fer;
volta la carta a ghe un capel,
stal capel le pin ad prugn;
volta la carta a ghe du grungn,
sti du grungn in dal can;
volta la carta a ghe un pan,
ma stal pan lé dal furnear;
volta la carta a ghe un car,
ma stal car lé pin ad zuc marnaluchi apena avèri;
volta la carta a ghe du chi eran,
sti du chi eran i campi;
volta la carta a ghe du seganti,
sti du chì ag sega i segan in zima;
volta la carta a ghe du che i zenan,
sti du chi i zenan i zenan dabon;
volta la carta a ghe un capon,
stal capon le cot arost;
volta la carta a ghe un ost,
e l’ost al fa ustaria…
Chicchirichì, che l’è bela finida!
[Din don, din don
Le campane a San Simone, suonavan dì e notte,
buttavano giù le porte, ma le porte eran di ferro;
volta la carta c’è un cappello,
questo cappello è pieno di prugne;
volta la carta ci son due grugni,
questi due grugni sono del cane;
volta la carta c’è un pane,
ma questo pane è dal fornaio;
volta la carta c’è un carro,
ma il carro è pieno di marmaluche (zucche) poco mature;
volta la carta ci sono due che arano,
questi due che arano, arano i campi;
volta la carta ci sono due che segano,
questi due che segano, segano in cima?;
volta la carta ci son due che cenano,
questi due che cenano, cenano davvero;
volta la carta c’è un cappone,
questo cappone è cotto arrosto;
volta la carta c’è un oste,
e quest’oste fa osteria ….
Chicchirichì, che è bella finita.]
Scritta e letta da Bruna Guizzardi.